عدم حمایت از بخش خصوصی فعال در حوزه ترانزیت
عدم حمایت از بخش خصوصی فعال در حوزه ترانزیت
گره خوردن اقتصاد و سیاست به یکدیگر و عدم حمایت از بخش خصوصی فعال در صنعت ترانزیت، از عمده دلایلی است که به گفته ابراهیم عطایی، عضو هیات مدیره انجمن حمل و نقل بینالمللی خراسان رضوی، مانع پیشرفت و توسعه ترانزیت ایران شده است.
به گزارش ترابرد، عطایی معتقد است که بخش خصوصی هر کشور، زاییده ساختار و قوانین دولت و حاکمیت است؛ لذا بخش خصوصی ایران نیز پرروده قوانین و ساختار دولت همین کشور است و اگر حرکتی از سوی این بخش در زمینه توسعه ترانزیت صورت نگرفته؛ به علت موانعی بوده که در مقابل این بخش قرار داشته و مانع پیشرفت آن شده است.
این عضو هیات مدیره انجمن حمل و نقل بینالمللی خراسان رضوی میگوید: بخش خصوصی ترکیه چندین سال پیش یکی از ضعیفترینها در دنیا بود؛ اما با وجود دولتی کارآمد، شرایط این بخش نیز عوض شد و امروز شاید بتوان گفت این کشور یکی از قویترین بخشهای خصوصی جهان را دارد.
وی تاکید میکند: متاسفانه اقتصاد و سیاست ما به هم گره خورده است و به نوعی، اقتصاد فدای سیاست میشود؛ حال آنکه اگر بخشی از اقتصاد را در جهت خودش هزینه میکردیم، امروز شرایط بخش خصوصی در بسیاری از حوزهها بهتر بود.
عطایی میگوید: وظیفه بخش خصوصی در حذف موانع پیش روی توسعه ترانزیت، ارائه اطلاعات و نقطه نظرات، مسیرها و تهدیدهای کشورهای همسایه به دولت است؛ ما این موضوعات را در جلسات مشترک، به بخش دولتی منتقل کردهایم؛ اما متاسفانه با وجود اینکه بخش دولتی بیشتر از ما مشکلات را درک میکند، اقدامی برای حل مسائل و چالشها نمیبینیم.
وی با بیان اینکه آینده مطلوبی برای ترانزیت کشور پیشبینی نمیکنیم، یادآور میشود: اگر قرار باشد با سیاست کنونی کشور در صنعت ترانزیت پیش برویم، اوضاع این صنعت جای نگرانی دارد؛ زیرا متاسفانه ارادهای در حل مشکلات مشاهده نمیکنیم. شاید عملکرد سلیقهای یا جزیرهای مسئولان یا قرار نداشتن مدیران اجرایی در جایگاه و پستهای تخصصی خود و... از جمله مسائل تاثیرگذار در این امر باشد.
عضو هیات مدیره انجمن حمل و نقل بینالمللی خراسان رضوی با اشاره به فرسودگی ناوگان به عنوان یکی از مشکلات موجود در مسیر توسعه ترانزیت کشور میگوید: یکی از مشکلات موجود در نوسازی ناوگان حمل و نقل، ساختارهای اجرایی و قوانینی است که دولت پیش پای فعالان این بخش گذاشته است.
عطایی معتقد است هر چه دخالت دولت کمتر و فضای کار بخش خصوصی بیشتر باشد، میتوان به تقویت ترانزیت امیدوار بود. او تصریح میکند: علیرغم اینکه معتقدم دولت باید بر صنعت حمل و نقل و ترانزیت نظارت داشته باشد؛ به این مساله باور دارم که نباید در این بخش دخالت نماید. ما در مسائل سیاسی، دیپلماسی اقتصادی و زیرساخت ریلی و مرزهای کشور به همراهی و حمایت دولت احتیاج داریم؛ اما در برخی موارد اگر دخالتی نباشد، میتوانیم پیشرفت کنیم.
لزوم توجه به نظرات بخش خصوصی در دیپلماسی اقتصادی
عضو هیات مدیره انجمن حمل و نقل بینالمللی خراسان رضوی درباره الزامات توسعه ترانزیت از مسیر دیپلماسی اقتصادی، بر لزوم توجه به نقطه نظرات بخش خصوصی در این زمینه تاکید و اظهار میکند: ما در بخش خصوصی با افغانستان، ترکیه و اکثر کشورهای همسایه و دنیا ارتباط خوبی داریم و میتوانیم در پیشبرد اهداف دیپلماسی اقتصادی کمک کنیم. لذا دولت میتواند با بهره گرفتن از نقطه نظرات این بخش، به نتایج بهتری در حوزه ترانزیت از طریق دیپلماسی دست یابد.
عطایی خاطرنشان میکند: امروز تمامی کشورها به دنبال استفاده از هر فرصتی در جهت توسعه ترانزیت خود هستند؛ همانطور که ترکیه و آذربایجان به خاطر 40 کیلومتر در ارمنستان جنگی به راه انداختند و به دنبال باز کردن کریدور خود و بستن کریدور به روی ایران بودند. این اتفاق بدان معناست که این کشورها سیاست را فدای اقتصاد خود کردند و ترانزیت و کار بینالمللی برای آنها بسیار اهمیت دارد.
وی یادآور میشود: ایران جزو معدود کشورهایی است که با 24 کشور دنیا ارتباط دارد، در بهترین چهارراه ترانزیتی دنیا و مسیر ارتباط بین آفریقا و شرق آسیا، آسیا و اروپا و شمال اروپا قرار دارد و پل ارتباطی بین این مناطق به شمار میرود؛ اما متاسفانه از این ظرفیت آنطور که باید استفاده نشده است.